Van 26 oktober tot en met 4 november

Om van Bogoto tot Cuszo te komen heb ik drie grote busreizen gemaakt. Van Bogota naar Guayaquil in Ecuador, van Guayaquil naar Lima en van Lima naar Cusco. De eerste was de langste, die duurde twee nachten. Quito had zo mogelijk een nog mooier busstation dan Bogota, met meerdere verdiepingen en de bussen hadden op elke verdieping standplaatsen. De omgeving van de Terminal was een wirwas van viaducten en bruggen. In de bergen en het platteland waren veel mooie uitzichten, maar ze gingen vrij snel vervelen. Het leukste was om vanuit de bus de marktjes en straatjes van de kleine stadjes langs de weg te zien. Mijn buurman op deze reis was meneer Joseph Martinez. Hij was zwijgzaam, behalve wanneer hij zijn moeder opbelde, maar we leken een onderling begrip te hebben. Als hij bij een stop al aan een tafeltje zat om te eten schoof hij een stoel voor me uit als ik in de buurt kwam en hij bood me beide nachten zijn pijnstillers aan, die ik maar beleefd afwees. Verder was dat hele busreizen niet heel boeiend. Soms maakte ik wat foto´s van het landschap, ik las die dagen veel en zag veel films met Jason Statham. Hij schijnt hier ook populair te zijn.

Guayaquil en Lima zijn allebei mooie steden, wel erg verschillend.
Guayaquill leek nieuwer en had niet zo´n statig oud centrum. Het oudste deel lag op een heuvel en was een nieuw opgeknapte woonwijk vol ateliers en cafés. Het hotel in Guayaquil had heuze kakkerlakken en in één van de stadsparkjes liep een stuk of twintig varanen rond, ze concurreerden met de duiven voor het brood dat mensen strooiden. De kerken, allemaal katholiek, waren zeer uitbundig versierd. Heiligen in het neonlicht, dieprood nepmarmer en batterijen beeldschermen om de predikant overal even goed zichtbaar te maken. Het contrast tussen het rijke centrum en de stad waar de gewone mensen woonden was vrij shockerend. Over een afstand van vijftig meter verdween al het private beveiligingspersoneel. De afvoergootjes stroomden vol met blauwe stinkende chemicaliën en overal verschenen ongezond uitziende honden. Ik ben niet lang in dat deel van de stad gebleven, ik kwam er terecht omdat ik nergens anders een groentestal kon vinden....
Lima was constant bewolkt en zeker het oude centrum straalde iets van ouderwetse klasse en charme uit. Ook hier was het contrast met de normale wijken groot, maar minder shockerend als in Guayaquill, of anders lagen de twee extremen niet zo dichtbij elkaar. Ik verbleef in een verassend goedkoop hostel. Verassend goedkoop omdat het versierd was met allerlei neoklassieke standbeelden en met een dakterras met pauwen, papegaaien een café en een schildpad.

Ik dacht dat ik zondag de vierde om vier uur met de bus in Cuzco aan zou komen. Het bleek iets eerder te worden, namelijk negen uur ´s ochtends. Ik kon mijn gastgezin echter niet meer bereiken dus heb ik maar een stukje rondgelopen en wat gelezen voordat ik opgehaald werd. Het stuk busreis van die ochtend had wel meteen het mooiste uitzicht van de hele tweeënhalve week reizen die ik achter rug had. Groene bergen, witte pieken, wolken van dampen die opstijgen vanuit de bossen.
Ik ben blij dat ik weer iets van een kamer kan inrichten en even niet hoef te reizen of me hoef te haasten om alle hoeken van een stad te bekijken voor ik verder ga.
Groetjes,
- Harmen.

PS, foto´s volgen. Een paar, in ieder geval.