Cusco

In Cuzco

Na bijna vier weken is mijn cursus spaans afgelopen. Interessante dingen!
Ik ben nog best wat de toerist aan het uithangen, er is veel te zien! Maar ik begin de stad wat te leren kennen. Cusco is veel kronkeliger en rommeliger dan Lima en Guayaquill, waarschijnlijk omdat het in een dal ligt en veel gebouwen er al stonden voor de Spanjaarden kwamen. Er lopen nog best veel mensen in traditionele klederdracht rond en soms
twijfel ik er even aan of dat allemaal voor de toeristen is. De mensen die je in kleurige ponchos uitnodigen om een foto van hun schaap te nemen (ook in poncho, met muts op) zullen waarschijnlijk niet voor de lol doen, maar of de mensen die een kind op de rug gebonden ronddragen dat voor mij doen lijkt me sterk. Zo zie je hier meer toeristische overdrijvingen van plaatselijke gebruiken die voortleven. Op enkele plaatsen in de stad zie je mannen in kitcherige Inca costuums, met ceremoniele bijlen van glimmend plastig en kleurige mantels, maar in taxi´s en huizen zie je ook meer oprechte elementen van inca religie die voort lijken te leven. Zo wordt de maagd Maria vaak afgebeeldt in een gewaad dat haar driehoekig maakt en met een wit hoofddeksel op. De clue schijnt hier te zijn dat ze zo wat op een berg lijkt, één van de goden uit het pre-spaanse pantheon.
Ik heb hier een aantal monumenten, ruines en musea bekeken, Er zitten heel mooie dingen tussen. Zoals een vallei volgebouwt met allerlei kanaaltjes en rechthoekige vennetjes waar de zon het water doet verdampen waardoor zout overblijft. Iets anders moois is de vallei Moray, die volgebouwt is met landbouwterrassen. Volgens historici is deze vallei zo ingericht zodat de Inca´s konden experimenteren met verschillende klimaten en hoogte. Ze wilden namelijk een aantal planten die ze normaal alleen in het oerwoud vonden dichtbij de steden verbouwen en moesten weten onder welke omstandigheden dat eventueel mogelijk was.
Vorig weekend zijn we met vier vrienden vanuit de stad de bergen ingewandeld, waar zij een niet toeristisch ge-expoiteerde ruine wisten te vinden. Daar vandaan hadden we één van de mooiste uitzichten. Tevens was het verfrissend om zelf te mogen invullen waar een antieke bewerkte rots voor gedient heeft. Onderweg werden we constant achtvolgt en nageroepen door ezels, honden en kinderen, maar voor mij voegde dat ook iets toe aan de sfeer.

Op het platteland zie je veel huizen met afbeeldingen van dieren erop, volgens de gids heeft het iets met bescherming van het huis tegen kwade bedoelingen te maken. Er wordt hierin echter geen onderscheid gemaakt tussen traditioneel peruaans vee en dieren die door de Spanjaarden geintroduceerd zijn. Je ziet ook eigenlijk vaker koeien en schapen dan Lama´s. In afbeeldingen van koeien zie je hier trouwens altijd, zonder uitzondering, dat ze hun tong in hun neus hebben. Van houtsnedes to dure zilveren ornamenten, is het een koe, dan heeft het de tong in de neus. Ik heb een beetje rondgevraagd waarom koeien allemaal zo afgebeeld worden. Ik krijg steeds één van twee antwoorden. Ofwel zoiets als ¨Dat doen koeien soms.¨ of ¨Ja, dat kunnen ze!¨

Spaanse lessen waren interessant; we hebben kleine klassen en elke week een andere docent. Er gaan een paar verwarrende verhalen rond over slechte organisatie aan de school, vooral het terrein van vrijwilligerswerk en huisvesting, die via de school geregeld worden. Ik heb er voorlopig persoonlijk nog geen last van gehad maar neem me vast voor voorzichtig te zijn en waar nodig zoveel mogelijk dingen zelf te doen.
De medestudenten zijn over het algemeen gezellige lui! Er wordt vaak samen gegeten en uitgegaan en we gaan vaak in groepjes dingen in de omgeving bekijken. Buiten de klaslokalen wordt onderling eigenlijk alleen engels gesproken, dat is voor het leren van de taal niet zo handig, maar wel makkelijker. De laatste week van de lessen zat in de klas met een twaalfjarige uit een Frans eiland in de Indische oceaan. Ze nam geen aantekeningen, gokte bij de luisteroefeningen waar ze het niet goed hoorde tot ze per ongeluk op het goede woord kwam om in te vullen. Daarnaast sprak ze beter engels dan de andere vier leerlingen bij elkaar. Een andere klasgenoot is een middelbare duitse motorrijder. Maandagochtend heb ik een half uur mogen aanhoren hoe hij en de docent elkaars motoren vergeleken. Motoren zijn hier trouwens vrij populair, vooral buiten de stad.

Dit weekend had ik een dubbel afscheid, mijn Engelse huisgenoot van de afgelopen maand gaat terug naar huis en ik verhuis zelf naar een soort campus voor vrijwilligers waardoor ik afscheid moet nemen van mijn gastgezin, bestaande uit een middelbare dame en haar twee honden. Ik moet maar iets van een kadotje voor haar gaan regelen. Ze heeft me wel uitgenodigd voor kerst.

Groetjes uit Cusco.